وقتی به بالای قله برسی

شاید همه دنیا تو را نبینند

ولی تو همه دنیا را می بینی...

چرا كوهنوردی میكنیم

– دور بودن از چشم مردم و رفاقت به جای رقابت
– ورزش کوهنوردی به صورت اصیل آن همیشه به دور از چشم تماشاگران و تشویق آنها بوده است.
– هیچوقت در پایان کوهنوردی دست یکی را بالا و دیگری را پایین نمیبرند. پس جایی برای خود نمایی نمی ماند.
– در این ورزش کسی پای دیگری را قلم نمی کند، تنه نمی زند.
– اینجا بدون داور و سوت و زنگ، هیچکس خطا نمی کند و همه به یکدیگر خسته نباشید می گویند.
– بدون هیچ دیدار و آشنایی قبلی همه با هم رفیق اند و سر سفره یکدیگر می نشینند.
– کمک به در راه ماندگان و سرمازدگان، اصلی پذیرفته شده است.
– نشان دادن راه و هشدار دادن خطر یک عادت است.
– به کسی که هیچ گاه او را ندیده ای و شاید در آینده هم هیچ گاه او را نبینی کمک می کنی چرا که کوه چنین ایجاب می‌کند.